عنوان انگلیسی: The importance of abductor pollicis longus in wrist motions: A physiological wrist simulator study
عنوان فارسی: اهمیت عضله ی دراز نزدیک کننده ی شست دست در حرکت مچ دست: مطالعه ی شبیه ساز مچ دست فیزیولوژیکی
صفحات انگلیسی:5
صفخات فارسی:11
تعداد لغات:2893
a b s t r a c t
The abductor pollicis longus (APL) is one of the primary radial deviators of the wrist, owing to its insertion at the base of the first metacarpal and its large moment arm about the radioulnar deviation axis. Although it plays a vital role in surgical reconstructions of the wrist and hand, it is often neglected while simulating wrist motions in vitro. The aim of this study was to observe the effects of the absence of APL on the distribution of muscle forces during wrist motions. A validated physiological wrist simulator was used to replicate cyclic planar and complex wrist motions in cadaveric specimens by applying tensile loads to six wrist muscles – flexor carpi radialis (FCR), flexor carpi ulnaris, extensor carpi radialis longus (ECRL), extensor carpi radialis brevis, extensor carpi ulnaris (ECU) and APL. Resultant muscle forces for active wrist motions with and without actuating the APL were compared. The absence of APL resulted in higher forces in FCR and ECRL – the synergists of APL – and lower forces in ECU – the antagonist of APL. The altered distribution of wrist muscle forces observed in the absence of active APL control could significantly alter the efficacy of in vitro experiments conducted on wrist simulators, in particular when investigating those surgical reconstructions or rehabilitation of the wrist heavily reliant on the APL, such as treatments for basal thumb osteoarthritis. 2018 The Authors. Published by Elsevier Ltd. This is an open access article under the CC BY license
چکیده: عضله ی دراز نزدیک کننده ی شست دست(APL) یکی از عضلات تغییر جهت دهنده ی محوری اصلی مچ دست است که در پایه ی اولین متاکارپل و بازوی گشتاوری بزرگ در نزدیکی محور انحرافی زند زبرین قرار دارد. هرچند این عضله نقشی مهم را در برخی بازسازی های جراحی دست و مچ به عهده دارد اما اغلب در زمان شبیه سازی حرکات مچ در محیط آزمایشگاهی نادیده گرفته می شود. هدف از این مقاله مشاهده ی تاثیر عدم حضور APL در توزیع نیروی عضله در طی حرکات مچ دست است. یک شبیه سازی فیزیولوژیکی معتبر مچ دست برای تکثیر و بازیابی حرکات پبچیده ی مچ دست و مسطح چرخشی در نمونه های غیرزنده با به کارگیری بار کششی وارد شده به شش ماهیچه ی مچ دست – عضلات فلکسور کارپی رادیالز(FCR)؛ فلکسور کارپی اولناریس؛ اکتنسور کارپی رادیالز دراز (ECRL)؛ اکتسنور کارپی رادیالز کوتاه؛ اکتنسور کارپی اولناریس(ECU) و APL– اجرا شد. نیروی ماهیچه ای حاصله برای فعال سازی حرکات مچ دست با وبدون تحریک APL با یکدیگر مقایسه شدند. عدم وجود APL باعث اعمال نیروی بیشتری در FCR و ECRL– نیرو ی هم افزای APL_ و نیروی کمتری در ECU-خلاف APL– شد. توزیع نیروی وارد شده به ماهیچه ی مچ دست در عدم حضور کنترل فعال APL به نحو چشم گیری باعث شد تا کارایی آزمایشات درون ازمایشگاهی اجرا شده درشبیه سازی مچ دست تغییر کند؛ بویژه وقتی در زمینه ی بازسازی های جراحی و توانمند سازی های مچ دست مرتبط به APL همچون درمان پوکی استخوان در پایه ی شست دست بررسی و تحقیق می شد.
The importance of abductor pollicis longus in wrist motions: A physiological wrist simulator studyاهمیت عضله ی دراز نزدیک کننده ی شست دست در حرکت مچ دست: مطالعه ی شبیه ساز مچ دست فیزیولوژیکی
دانلود مقاله دات کام 
توضیحات محصول
عنوان انگلیسی: The importance of abductor pollicis longus in wrist motions: A physiological wrist simulator study
عنوان فارسی: اهمیت عضله ی دراز نزدیک کننده ی شست دست در حرکت مچ دست: مطالعه ی شبیه ساز مچ دست فیزیولوژیکی
صفحات انگلیسی:5
صفخات فارسی:11
تعداد لغات:2893
a b s t r a c t
The abductor pollicis longus (APL) is one of the primary radial deviators of the wrist, owing to its insertion at the base of the first metacarpal and its large moment arm about the radioulnar deviation axis. Although it plays a vital role in surgical reconstructions of the wrist and hand, it is often neglected while simulating wrist motions in vitro. The aim of this study was to observe the effects of the absence of APL on the distribution of muscle forces during wrist motions. A validated physiological wrist simulator was used to replicate cyclic planar and complex wrist motions in cadaveric specimens by applying tensile loads to six wrist muscles – flexor carpi radialis (FCR), flexor carpi ulnaris, extensor carpi radialis longus (ECRL), extensor carpi radialis brevis, extensor carpi ulnaris (ECU) and APL. Resultant muscle forces for active wrist motions with and without actuating the APL were compared. The absence of APL resulted in higher forces in FCR and ECRL – the synergists of APL – and lower forces in ECU – the antagonist of APL. The altered distribution of wrist muscle forces observed in the absence of active APL control could significantly alter the efficacy of in vitro experiments conducted on wrist simulators, in particular when investigating those surgical reconstructions or rehabilitation of the wrist heavily reliant on the APL, such as treatments for basal thumb osteoarthritis. 2018 The Authors. Published by Elsevier Ltd. This is an open access article under the CC BY license
چکیده: عضله ی دراز نزدیک کننده ی شست دست(APL) یکی از عضلات تغییر جهت دهنده ی محوری اصلی مچ دست است که در پایه ی اولین متاکارپل و بازوی گشتاوری بزرگ در نزدیکی محور انحرافی زند زبرین قرار دارد. هرچند این عضله نقشی مهم را در برخی بازسازی های جراحی دست و مچ به عهده دارد اما اغلب در زمان شبیه سازی حرکات مچ در محیط آزمایشگاهی نادیده گرفته می شود. هدف از این مقاله مشاهده ی تاثیر عدم حضور APL در توزیع نیروی عضله در طی حرکات مچ دست است. یک شبیه سازی فیزیولوژیکی معتبر مچ دست برای تکثیر و بازیابی حرکات پبچیده ی مچ دست و مسطح چرخشی در نمونه های غیرزنده با به کارگیری بار کششی وارد شده به شش ماهیچه ی مچ دست – عضلات فلکسور کارپی رادیالز(FCR)؛ فلکسور کارپی اولناریس؛ اکتنسور کارپی رادیالز دراز (ECRL)؛ اکتسنور کارپی رادیالز کوتاه؛ اکتنسور کارپی اولناریس(ECU) و APL– اجرا شد. نیروی ماهیچه ای حاصله برای فعال سازی حرکات مچ دست با وبدون تحریک APL با یکدیگر مقایسه شدند. عدم وجود APL باعث اعمال نیروی بیشتری در FCR و ECRL– نیرو ی هم افزای APL_ و نیروی کمتری در ECU-خلاف APL– شد. توزیع نیروی وارد شده به ماهیچه ی مچ دست در عدم حضور کنترل فعال APL به نحو چشم گیری باعث شد تا کارایی آزمایشات درون ازمایشگاهی اجرا شده درشبیه سازی مچ دست تغییر کند؛ بویژه وقتی در زمینه ی بازسازی های جراحی و توانمند سازی های مچ دست مرتبط به APL همچون درمان پوکی استخوان در پایه ی شست دست بررسی و تحقیق می شد.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی